GÜLER'se gülsün

Benimle dalga geçer,

Hayat hep sana Güler

 Oy sa aşk'a aşığım

 inan aşk bana Güler

 Hayat acı olsa da

 Elbet sana da Güler

 Sevdiklerin sever se

 Senin de yüzün Güler

Biz böyle oyalanırız 

Gün gelir ölüm Güler

TOPRAK OLDUM TOHUM CAN BULDU BENDE

Allah(C.C) meleklerine ;’’ Adem’e secde edin ‘’ demişti.Kabul ettiler.Sadece biri hariç. Adem topraktan yaratılmıştı, O ise ateşten. Dedi ki Şeytan;’’Ben istersem toprağı şekilden şekil’e sokarım istersem seramik bir vazo, istersem camdan bir şişe.’’Ama unutmuştu ki; hava olmadan ateş yanmaz, Su ise ateşi söndürür.Ateş, Hava, Su, Toprak Ademde hepsi mevcuttu.

Gelelim secde meselesine; apaçık diyor ki kuran ;’’sen İnsan’a (Adem) secde eden misin? (yani melek mi?), yoksa müddet verilenlerden misin? (Şeytan mı?). Şeytana neden müddet verildi? Çünkü o BEN varım, BEN üstünüm, BEN kimseyi tanımam (ama bu arada hatırlatmak gerek ki Şeytan da bir melek ti ve Allah’a(C.C.) secde etmekteydi) yani BEN diyen Şeytan dı.

Allah(C.C) İnsanı meleklerine;’’halifem’’ diye tanıttı. Yani ATEŞ, HAVA, SU, TOPRAK’ ı onun eline varlığına vermişti. Ondan istediği ise Toprak bedeninde var olan Su ve Hava ile kendisine isyan edebilen Ateşi dengede tutabilmesiydi. Öyle mükemmel (Adil) yasalar koymuştu ki evrenin her noktasında, şaşmasına imkan yoktu. Allah’ın(C.C) iradesi mükemmel yasalarını koymuş bize ise cüz-i bir irade bırakmıştı ve;‘’ sen yasalar çerçevesinde özgürsün’’ demişti. Toprak olmak, Su, Ateş ya da Hava olmak bize kalmıştı.

Ateş olursan eğer suyun buharlaşır, havan tükenir sonuçta kendin de sönersin ve sadece TOPRAK kalırsın. Tohum atılmadan, sulanmadan, havasız ve yeterli miktarda Ateş olmadan da asla Can bulamazsın. Tohum atılıp ta bunlardan birisi (Ateş, Hava, Su) az ya da çok olursa yine yaşayamazsın. Sen Toprak olduğunu kabul et ki Ateş, Hava, Su sana secde etsinler.

Ateş bende, hava bende su bende

Toprak oldum tohum can buldu bende

Zaman yokken bir güzele vuruldum

Aşk uğruna bu dünyaya kovuldum

Aşkım zincir, bense bir köle oldum

Tüm varlıkta Aşkın özünü buldum

Ateş bende, hava bende, su bende

Toprak oldum tohum can buldu bende

Ateş idim yana, yana kül oldum

Rüzgar olup ese, ese yoruldum

Seller gibi çağlar idim duruldum

Günü geldi, Toprak oldum dürüldüm

Ateş bende, hava bende, su bende

Toprak oldum tohum can buldu bende

Tohum iken bitki oldum, ot oldum

Hayvan yedi bedeninde et oldum

Sonunda kendimi İnsanda buldum

Bedenimden sıyrıldım ben AŞK oldum

Ateş, Hava, Su, Toprak hepsi oldum

Gerçek Aşk’ı Yalnız HİÇLİKte buldum

BEDEN=MEZAR Yeniden (ilk yayın 10-12-2008 Sufi-Saja )

Ben AŞK idim öldüm mezara kondum

Korku, kuşku, hırsı mezarda buldum

Mezarımı hep bunlarla doldurdum

Yoktu meazarımda AŞK'a bir mekan

Bu mezara münkir, nekir geldiler

Benden AŞK ı bu diyarda sordular

Aradıkta bulamadık dediler

Nerde mezarında AŞK a bir mekan

Hapsedildim bu mezara unuttum

Adem oldum cennetten de kovuldum

Tanısam şeytanı ben kurtulurdum

Nerde mezarımda AŞK a bir mekan

Şeytan dedi;''kuşku, vesvese benim.

Boş mezar bulunca hemen girenim.

Bende birşeylerden korkar giderim.

Varsa mezarında AŞK a bir mekan''

Bekir Kamil der ki;''mezardan çıksam

Dünya benliğime bir kurşun sıksam

Yeniden dirilsem bana kavuşsam

Olsam da mezarsız AŞK la LAMEKAN


devamı