18 Nisan 2009 Cumartesi

HADİ UÇALIM

Şimdilik yukarıdan atlamak zorundayız ama çok yakında yerden havalanmanın da çaresini bulacağız emin olun. Buyrun adrenaline.

12 yorum:

Kubilay Kızıldenizli dedi ki...

Sevgili Tutsak Paraşütçülük yaptım, Motosiklet kullanıcısıyım ama bu görüntüle harika...

tutsak dedi ki...

Gerçekten müthiş Sevgili Kubilay

GULTEINEN ENKELINI dedi ki...

nefis...

de ben yerden havalanma bolumunu bekliyorum sabirsizlikla ;-)

tutsak dedi ki...

Gün geçtikçe insan hayal gücü olmadık şeylere imza atıyor o yerden havalanma kısmını da mutlaka bir gün başaracaktır diye düşünmüştüm (yani benim fikrim di Sevgili GULTEINEN ENKELINI

Filiz Benera dedi ki...

Sevgili Tutsakkkkkkkk :)
Harika ya. Ne diyim uçtum sankii. Teknolojinin bu gün geldiği noktaya bakarsak, inanın bunlar zor şeyler değil. Ben gönülden inanıyorum. Sadece düşünmek ve hayal etmek..
Hazarfen Ahmet Çelebi ne mutludur ki, bir Türk bilginiydi..
Bizimle paylaştığın için teşekkürler.

sufi dedi ki...

Yamaç paraşütü yaptım ama bu da acaip bir şey.Sırtlarında para-motor var galiba ?

tutsak dedi ki...

Sevgili
Filiz Teknolojiden çok hayal gücü gübü geldi bana ve de cesaret.:)

Tontini Seninle konuştuktan sonra yakın çekilerdeki görüntüleri daha dikkatli izledim kesinlikle motor falan görünmüyor sadece sırtlarında paraşüt var son anda yere inmek için

Sevgilerimle

guguk kuşu dedi ki...

abim, ne yazıkki ödleğin tekiyim, yüksekten çook korkarım ve adrenalini hiç sevmem. benim uçuşlarım, bir ağacın altında kitap okurken olur hep. başka düyaları görmek güzel.

Belgin dedi ki...

Tutsak`cim gercekten ucmak cok güzel bir duygu olmali, imrendim. Ama bende guguk gibi ödlegin biriyim, yapabilirmiydim bilmiyorum:))

Moonish (moonsun) dedi ki...

Tek kelimeyle muhtesem !!! Bunu yasmayi cok isterdim :)

tutsak dedi ki...

Sevgili
guguk kuşu
Belgin
Sadece bir AN gerekiyor o korkuyu atmak için kendini bıraktığın anda
herşey bitiyor.
MoonSun evet aynen ben de istiyorum.:):)
Sevgiler

Nilambara dedi ki...

Müthiş!... harika... izlerken bile yüreğim havalandı... ama yine de istemem, bu kadar adrenalin bana fazla, kim inanır eskiden milli paraşütçü olduğuma :))

Sevgili Tutsak, son yazıdan başladım buraya kadar geldim, ne yazık ki bu sefer çok ara vermiş, çok şey kaçırmışım, her yazıya söyleyecek sözüm varmış ama geç kalmışım... bugünlerde hayatı çok rötarlı yaşıyor gibi hissediyorum :)
bundan sonra gününde yakalamaya çalışacağım :)
sevgiler,