23 Mart 2009 Pazartesi

İSTASYON - ÖYKÜ ATÖLYESİ


Sevgili babam TCDD (onun deyimiyle te cim dal dal) çalışanı olduğundan hayatının büyük bir çoğunluğu istasyonlarda geçmişti. Ben ise sadece 2 ile 6 yaşlarım arasında iken bulunduğumuz Diyarbakır'ı hayal meyal hatırlıyorum. Ağabeyimle 15 yaş sevgili Tontini ile aramızda 11 yaş fark olduğundan ben onlar kadar istasyonlar konusunda fazla bir anı ya sahip olamadım. Ancak Diyarbakırla ilgili hatırladığım ufacık bir anı var, babamın da vefat etmeden önce sürekli anlattığı. Aslında aradan geçen 45 sene neleri değiştirdi de; o dönemlerde birbirlerine insan olarak saygı duyan insanlarımız, bugün bu şekilde birbirlerine düşman hale geldiler bana bunu sorgulatan ve düşündükçe içimi sızlatan bir anıdır aynı zamanda.
O dönemde Diyarbakırda istasyon müdürlüğü yapıyordu sevgili babam. Bir gün odasında oturmuş işleri ile uğraşırken kapıdan Elinde pazar torbalarıyla tanımadığı esmer bıyıklı birisi girer ve torbaları bırakır. Babam ;'' Hayırdır evladım nedir bunlar'' dediğinde, Karşısındaki adam; ''Müdürüm yengeyi gördüm pazardan gelirken baktım elinde yükü ağır alıp sana getiriverdim yengem yorulmasın diye'' der.
O zamanlar insanlar sadece insan olarak birbirlerine saygı ve sevgi duyuyorlarmış şimdi ise aramızda bir sürü ayrımcılıklar yaşanıyor. Başörtülü, örtüsüz-Kürt, Türk- Fenerli, Cimbomlu-Şu partili, bu partili BİZDEN OLMAYAN DÜŞMANDIR !!! Ne oldu insan olmaya İNSANLIK ÖLDÜ DE haberimiz mi yok acaba...

15 yorum:

Evren dedi ki...

ölmedi de sayıları giderek azalıyor tutsak... kelkaynaklar gibi yakında parmakla sayılacak insana insanca yaklaşanlar...hem insan azaldığından hem insanca davranan kalmadığından...

sufi dedi ki...

Sevgili tutsak;
Hatırlarsan o zamanlar senin adın "loklok bekir"di.Ellerin öyle tombuldu ki leblebi konsa oyuklarında dururdu.Bütüm istasyon personelinin sevgilisiydin.Ana okuluna başladığında açık mavi önlüğünle al-al olmuş yanaklarınla okuldan dönerken seni belediyenin servis aracıyla aldığım günlerdeki sevincini hiç unutamam.O özel insan Babama da, sana da sevgilerimle.

Belgin dedi ki...

Tutsak`cim insanlik ölmedi ama can cekisiyor. Bilmem bu ayrimlar ne zaman, kimler tarafindan sokuldu dünyamiza. Cocuklarima insan ayirmamalari hakkinda daima söyledigim sudur: dini, dili, irki ve dis görünüsü ne olursa olsun, insan, sadece insan gibi insan olsun!
Svgilerimle

guguk kuşu dedi ki...

AAAA siz Tontini ile kardeşsinizzzz...ne güzeeel kıskandım ama benim kardeşim de yok, birbirinizin kıymetini bilin

tutsak dedi ki...

Sevgili
Evren
Yapılabiecek hiç birşey yok mu acaba?
Tontini
O dönemden aslında tek kalan anım senin beni servis aracıyla yoldan alışındı demek ki gerçekten çok sevinmişim. Yamayı düşünmüştüm ama konuyla alakası olmadığı için yazmamıştım teşekkürler.:)
Belgin
Dilerim bizim çocuklarımız yeniden başlatırlar insana insanca değer vermeyi.
Guguk Kuşu
Kırıldım şimdi bizler senin kardeşlerin değilmiyiz:)
Sevgiler

nilüfer dedi ki...

belki de dunyanin en karanlik zamanlarinda, hepimizin kardes oldugunu soylemek için bu zamAN ve mekANda yeniden geldik..unutulani hatirlamak,zoru kolay etmek için..
sevgimle..

guguk kuşu dedi ki...

sen kabul ediyorsan neden olmasın

tutsak dedi ki...

Dilerim başarırız sevgili Düş bizler az da olsa kendimizde bunu başardık ama daha fazlası olmalı sanırım.
Sevgiler

tutsak dedi ki...

Tabii ki canım kardeşim kabul etmek ne demek.

Maryjade dedi ki...

yaşadığımız büyük şehirlerde insan gibi insan sayısı gitgide azalmakta ve bir bir kaybetmekteyiz meziyetlerimizi. İlerisi için kaygılarım çok!..

Ateş Böceği dedi ki...

Bu yazıyı okuyunca çocukluğum geldi aklıma ne güzeldi komşuluk insanların bir birine olan saygısı sevgisi çok zaman geçmiş ya üstünden birazda teknolojinin etskisi var sanırım insanların böyle olmasında..

beenmaya dedi ki...

ölmedi hala var ama o kadar az ki artık parmakla sayılacak kadar...

Kubilay Kızıldenizli dedi ki...

İnsan dokumuz bozulmadı. Tüm sorunlar geçeceke ben buna inanıyorum ve diyarbakı' da bir yıl oturdum ve hep komşularımı güvenliğimizin garantisi olarak gördüm.
Anadolu' da yaşayan bizleri kimse ayıramaz.
Et tırnak misaliyiz.

tutsak dedi ki...

Sevgili
Maryjade
İnşaallah biz yanılırız ve çocuklarımız daha güzel günlerde yaşarlar

Ateş Böceği
Çocukluğumuzdaki komşuluk ilişkileri bir yana akrabalarımızla bile bağlarımız koptu kopacak neredeyse beni en çok üzen konulardan birisi de bu.

beenmaya
Bunun için çaba sarfeden birileri var ve izledikçe biraz olsun umutlanmıyor da değilim Bizlerde bu konuda birşeyler üretebilsek ne güzel olurdu.

Dilerim düşündüğün gibi olur Sevgili
KUBİLAY KIZILDENİZLİ

Smiley.. dedi ki...

eskidendi..hemde çokk eskiden.herkes çıkarları peşinde.bu çıkar yolunda dil din ırk ayrımı bile yapıyor insanlr.zamanla düzelmesini umut ediyorum..sadece..ama biliyorum ki gittikçe daha kötüye gidiyor.!